Wad 03 - Renesse - Haamstede
Schouwen-Duiveland is het gebied waar de
Camino der Lage Landen vandaag plaats vind.
Om kwart over 8 ben ik bij mijn vrienden in Essen.
René blijkt ziek te zijn, maar hij gaat toch mee naar Renesse. Maar
zonder zijn vouwfiets. René zal zich over mijn auto ontfermen en
deze in Haamstede parkeren. Ik denk dat René liever thuis was
gebleven. Maar beloofd is beloofd, dus is René toch van de partij.
May en René zijn naar een
fiets/wandelbeurs geweest, en
hebben zich daar uitvoerig laten
informeren over de wandelingen naar
Santiago de Compostela. Ik krijg een
aantal folders in mijn handen
geduwd. Allemaal over
georganiseerde Camino’s. Leesvoer
voor de komende dagen.
Om half negen zijn we onderweg. De
route verloopt volgens de
aanwijzingen van mijn Tom-Tom.
Essen, Roosendaal. Bergen op
Zoom, Steenbergen, St Philpsland,
Zierikzee, Renesse. Het is niet druk
op deze zaterdagmorgen. Zonder problemen staan we rond kwart
voor tien bij de Goate kerk in Renesse. Ik kan de auto direct bij de
kerk parkeren,. De wandeling naar de kerk duurt maar een paar
minuten.
Voordat we de kerk binnen gaan maakte ik een foto van een bordje
waarop de afstand tot Santiago de Compostela staat genoteerd.. Het
is, vanaf de Jacobs kerk in Renesse maar 2500 kilometer naar
Santiago de Compostela. Piece of Cake.
We worden welkom geheten door de dominee van de kerk. Heel
sympathiek. Achter in de kerk is een ruimte waar wij -de pelgrims-
een kopje koffie of thee krijgen. En natuurlijk de welbekende
Zeeuwse Bolus. Een deelnemer, die bij ons aan tafel zit weet te
vertellen dat de bolus van oorsprong een Joodse lekkernij is. Voor
de start van de wandeling krijgen we nog een stempel in onze pas.
De dominee spreekt nog een paar woordjes over zijn Camino, en
wenst ons een mooie dag.
Voor het vertrek maak ik (en nog een paar deelnemers) voor de kerk
een foto van de groep. Boven hun hoofden is de ingemetselde
Jacobsschelp goed zichtbaar.
We stoppen bij een verzetsmonument.
We krijgen uitleg vaneen van de
organisatoren van de wandeling . Zijn
verhaal wordt aangevuld door een andere
deelnemer. Hij blijkt een kenner van het
gebied te zijn en weet ons gezelschap
regelmatig te boeien met zijn duidelijke
uitleg over dit gebied van Schouwen
Duiveland. Een echte natuurkenner.
Ik raak in gesprek met Anneke. Ze gaat
een verslag over de wandeling van
vanmorgen en die van vanmiddag
maken.. Ik krijg haar email adres zodat ik haar de foto’s, die ik
vandaag maak, kan opsturen.
Ruim op tijd arriveren we in de Pelgrimskerk in Haamstede, waar de
regio Zuidwest Nederland een van haar bijeenkomsten houd. In het
gebouw worden lezingen en workshops gegeven. Er liggen ook
allerhande boekjes uitgestald op een tafel. En waarempel, ook de
huisvlijt van de Middelburger. Ik heb vorige week heel wat bordjes
gemist.
Ik praat ook wat met Geertje, de vrouw van mijn zendamateurvriend
Teun uit Haamstede. Met haar heb ik op 2 januari 2011 het traject
Goedereede-Renesse nagelopen. Deze pelgrimsroute is opgenomen
in het boekje ‘Jacobswegen in Nederland, deel 1’. Om 12 uur
genieten we, samen met de workshop deelnemers, van een heerlijke
lunch. Lekkere soep, broodjes, krentenbollen, fruit, koffie, thee ,
melk..
Na de pauze beginnen we om 1 uur aan de wandeling door de
Zeepeduinen, het mooie natuurgebied ten noorden van Haamstede.
Het zonnetje schijnt nu uitbundig, en zorgt voor een aangename
temperatuur. Voor een aantal wandelaars, waaronder May en ik, is dit
voldoende om de jas uit te doen, en de rest van de wandeling zonder
jas af te leggen.
De bourdon die ik al de hele dag
mee draag isvoorzien van kleurige
linten en een paar jakobsschelpen,
Dat dragen is wel lastig als ik een
foto wil maken. May neemt dan
even de dragersfuctie op zich. In
de zeepeduinen neemt een
pelgrim uit Cadzand de bourdon
van mij over. Ik heb nu de handen
vrij voor nog een paar foto’s.
Terug in Haamstede maken we nog een ommetje over de ringburg
van Haamstede, en lopen we nog langs de bewaarschool en slot
Haamstede. Onze natuurkenner voorziet ons hierbij weer van de
bijbehorende achtergrond informatie.
Ik vind het toch een eer die Bourdon te mogen dragen.
Mijn Camino