USA 1998
Delicate Arch, een van onze wandel-doelen
© A man should keep his friendship in constant repair (Samuel Johnson 1755)

Inleiding

Geronimo, de Grand Canyon, de Rocky Mountains, de Anasazi, de Navajo, de Mormonen, Route 66 en de Sioux. Maar ook Arches, Canyonlands, Capitol Reef, Bryce, Badlands, rotsen, woestijnen en prairies. Dit alles zat in onze planning, een reis door het Midden Westen van de Verenigde Staten. Een reis waarin de natuur in al zijn schoonheid, in al zijn kleurenpracht, zijn woeste karakter, zijn dieren- en plantenwereld aan onze ogen zou voorbijtrekken. Die wereld, waarin de Anasazi zo'n grote invloed hadden gehad was de kern van onze activiteiten van het laatste jaar geweest. De Anasazi, de "Ouden" zoals de indianen hun eerbiedig noemen, waren plotseling verdwenen in de diepe plooien van de ravijnen en canyons van het kleurige land. Verdwenen in een onbekende toekomst. Maar hun verbazingwekkende sporen van hun aanwezigheid hebben ze achter gelaten. Richard Wetherill herinnerde zich de woorden van de oude indiaan Acowitz nog goed toe hij voor het eerst de rotswoningen in het huidige Mesa Verde Nationaal Park aanschouwde. "Als je de doden in hun slaap stoort, zul je zelf ook sterven" had de indiaan hem toegefluisterd. "Een Ute gaat daar nooit heen, het is een heilige plaats, zeer heilig". Richard staarde stomverbaasd naar de resten van een oude stad, welke zo'n 100 meter voor hem, in een natuurlijk gewelf in de rotswand , haast onbereikbaar, te zien was. Meer dan 200 gebouwen waren rond een toren van drie verdiepingen gebouwd, op een ruimte van 100 bij 30 meter. Later bleken er zich veel meer ruïnes is de omgeving te bevinden. Zucht naar rijkdom dreef de Spanjaarden op 22 februari 1540 op ontdekkingsreis vanuit Mexico City naar het noorden. Franciso Vasquez de Coronado was de aanvoerder. De expeditie keerde in 1542 terug: ze hadden geen goud of juwelen gevonden, maar ze hadden wel de Grand Canyon ontdekt. De invloed van de Spanjaarden in het zuid-westen van de Verenigde Staten is onmiskenbaar. Hun opvolgers, de Amerikanen, waren veel minder tolerant ten opzichte van de inheemse volken. Namen zoals Geronimo, Chief Joseph, Crazy Horse horen thuis in de zwarte periode van de Amerikaanse historie. Bright Angel, de tempel van Vishnu, de Toren van Ra, zijn allemaal namen welke aan verschillende delen van de Grand Canyon zijn gegeven. De Grand Canyon is een meesterwerk van een natuurlijke beeldhouwer, de Colorado rivier. Het is niet voor niets een van de wereldwonderen van deze aarde. Het nationale park de Grand canyon is 445 kilometer lang, 29 kilometer breed en 1600 meter diep. Het strekt zich uit van Lake Mead in Nevada, tot Lake Powell, aan de grens met Utah. Maar om te weten hoe immens groot en imposant dit gigantische spektakelstuk wel is, is enkel met eigen ogen te aanschouwen. De ouderdom van de wereld is hier blootgelegd voor een ieder die deze diepe kloven komt bekijken. Verder naar het noorden bevinden zich jongere aardlagen, echter nog steeds van een gigantische ouderdom. Het zien van deze natuur roept automatisch vragen op. Hoe oud is deze laag, welke processen hebben een rol gespeeld in de vorming van het soms wel zeer bizarre landschap. Een reis door dit landschap van het Colorado Plateu is een reis door de eeuwen heen. Het is vanzelfsprekend dat je hier de meest beroemde nationale parken vindt, Zion, Bryce, Capitol Reef, Canyonlands en Arches. En pas onlangs is er een nieuwe aanwinst aan deze reeks van parken toegevoegd. "Grand Staircase Escalate", een nog vrijwel ongerept stuk natuur, dat echter door de toepassing van een oude mijnwet bezoedeld wordt door het zoeken naar olie. In dit grootse spektakelstuk van erosie rijst al snel de vraag, hoe zit het met de dieren? In al deze parken is onmiskenbaar te zien dat hier eens de zee een grote rol heeft gespeeld. Om echter overblijfselen te vinden van grote dieren, moeten we verder naar het noorden. Dinosaur National Park is een plek waar een grote hoeveelheid beenderen van prehistorische dieren te vinden zijn. Nog steeds worden er nieuwe vindplaatsen gevonden. Gaan we nog verder naar het noorden, dan worden we geconfronteerd met weer een ander stuk van de natuur. De Tetons, een massieve bergketen verspert ons de weg. Grand Teton is een massief kunstwerk, dat nog niet zo lang geleden is gecreëerd door moeder natuur. Gedurende de laatste 9 miljoen jaar is de bergketen tot een hoogte van zo'n 10 tot 12 kilometer omhoog geduwd. Maar erosie doet ook zijn werk, en gletsjers hebben het laatste half miljoen jaar ervoor gezorgd dat de hoogte van de bergketen teruggebracht is tot zijn huidige vorm. Slechts 7 bergtoppen zijn hoger dan 4000 meter, een ervan de Grand Teton komt boven de 4300 meter. Wat verder naar het noorden vallen we van de ene verbazing in de andere. We hebben het natuurlijk over Yellowstone, het oudste nationale park van onze aarde. Zelfs mensen welke Yellowstone meerdere keren bezocht hebben blijven zich verbazen over dit unieke gebied van geologische activiteit, van fantastische watervallen en cascades, en van de flora en fauna van dit park. Yellowstone ligt gemiddeld 2100-2400 meter boven de zeespiegel, een gebied dat is ingeklemd tussen het hooggebergte van het Pitchtone Plateu, het Madison Plateau, de Absaroka Range, het Beartooth Plateau en de Gallatin Range. Meren vol kokende modder, stralen water welke al kokend tot 60 meter de lucht in spoten, water dat zo snel stroomde dat er damp vanaf kwam. Allemaal verhalen, welke ervoor moesten zorgen dat dit gebied tot beschermde natuur werd verklaard. En toch zijn al deze verhalen waar, Yellowstone blijft met zijn vulkanische activiteiten de toeschouwers verbazen. De wonderen van 125 jaar gelezen bestaan nog steeds, doordat er wetten zijn gemaakt welke dit jonge gebied beschermen tegen zijn grootste vijand, de mens. Een enorme brand, in 1988 verwoeste ruim 35 procent van alle wouden. Opmerkelijk is het antwoord van de natuur zelf die laat zien dat, als er maar tijd genoeg is, herstel automatisch plaatsvindt. En ver naar het oosten, daar waar de plains beginnen, de grote vlakten vinden we weer andere spektakelstukken van moedertje natuur. Voorbij Devils Tower, de grote monoliet, geliefd bij bergbeklimmers, vinden we de Badlands, slecht land. het landschap lijkt wel op een dodenstad, even grimmig als ruïnes uit de oudheid. Maar als de avond valt, bewerkt de ondergaande zon de grillige natuur met zijn licht. Dit is echter ook het land waar een groep Sioux, onder leiding van Bigfoot werd gevangen genomen. En 80 kilometer naar het zuiden, in Wounded Knee werden de indianen op lafhartige wijze afgeslacht door het Amerikaanse leger. Dit was het gebied dat het doel was van onze verkenningstocht van 25 dagen. Een reis om nooit te vergeten.  
Welkom op dit reisverslag van de reis naar de USA in 1998, van Martin en Wino Paas . De bedoeling was een trip te maken door het westen van de Verenigde Staten. Hierbij zouden zoveel mogelijk nationale parken en monuments worden bezocht. De reis- kilometers moesten zoveel mogelijk over scenic roads worden gemaakt. Echter de rust gedurende de trip mocht niet uit het oog worden verloren.
USA 1998
© A man should keep his friendship in constant repair

Inleiding

Geronimo, de Grand Canyon, de Rocky Mountains, de Anasazi, de Navajo, de Mormonen, Route 66 en de Sioux. Maar ook Arches, Canyonlands, Capitol Reef, Bryce, Badlands, rotsen, woestijnen en prairies. Dit alles zat in onze planning, een reis door het Midden Westen van de Verenigde Staten. Een reis waarin de natuur in al zijn schoonheid, in al zijn kleurenpracht, zijn woeste karakter, zijn dieren- en plantenwereld aan onze ogen zou voorbijtrekken. Die wereld, waarin de Anasazi zo'n grote invloed hadden gehad was de kern van onze activiteiten van het laatste jaar geweest. De Anasazi, de "Ouden" zoals de indianen hun eerbiedig noemen, waren plotseling verdwenen in de diepe plooien van de ravijnen en canyons van het kleurige land. Verdwenen in een onbekende toekomst. Maar hun verbazingwekkende sporen van hun aanwezigheid hebben ze achter gelaten. Richard Wetherill herinnerde zich de woorden van de oude indiaan Acowitz nog goed toe hij voor het eerst de rotswoningen in het huidige Mesa Verde Nationaal Park aanschouwde. "Als je de doden in hun slaap stoort, zul je zelf ook sterven" had de indiaan hem toegefluisterd. "Een Ute gaat daar nooit heen, het is een heilige plaats, zeer heilig". Richard staarde stomverbaasd naar de resten van een oude stad, welke zo'n 100 meter voor hem, in een natuurlijk gewelf in de rotswand , haast onbereikbaar, te zien was. Meer dan 200 gebouwen waren rond een toren van drie verdiepingen gebouwd, op een ruimte van 100 bij 30 meter. Later bleken er zich veel meer ruïnes is de omgeving te bevinden. Zucht naar rijkdom dreef de Spanjaarden op 22 februari 1540 op ontdekkingsreis vanuit Mexico City naar het noorden. Franciso Vasquez de Coronado was de aanvoerder. De expeditie keerde in 1542 terug: ze hadden geen goud of juwelen gevonden, maar ze hadden wel de Grand Canyon ontdekt. De invloed van de Spanjaarden in het zuid-westen van de Verenigde Staten is onmiskenbaar. Hun opvolgers, de Amerikanen, waren veel minder tolerant ten opzichte van de inheemse volken. Namen zoals Geronimo, Chief Joseph, Crazy Horse horen thuis in de zwarte periode van de Amerikaanse historie. Bright Angel, de tempel van Vishnu, de Toren van Ra, zijn allemaal namen welke aan verschillende delen van de Grand Canyon zijn gegeven. De Grand Canyon is een meesterwerk van een natuurlijke beeldhouwer, de Colorado rivier. Het is niet voor niets een van de wereldwonderen van deze aarde. Het nationale park de Grand canyon is 445 kilometer lang, 29 kilometer breed en 1600 meter diep. Het strekt zich uit van Lake Mead in Nevada, tot Lake Powell, aan de grens met Utah. Maar om te weten hoe immens groot en imposant dit gigantische spektakelstuk wel is, is enkel met eigen ogen te aanschouwen. De ouderdom van de wereld is hier blootgelegd voor een ieder die deze diepe kloven komt bekijken. Verder naar het noorden bevinden zich jongere aardlagen, echter nog steeds van een gigantische ouderdom. Het zien van deze natuur roept automatisch vragen op. Hoe oud is deze laag, welke processen hebben een rol gespeeld in de vorming van het soms wel zeer bizarre landschap. Een reis door dit landschap van het Colorado Plateu is een reis door de eeuwen heen. Het is vanzelfsprekend dat je hier de meest beroemde nationale parken vindt, Zion, Bryce, Capitol Reef, Canyonlands en Arches. En pas onlangs is er een nieuwe aanwinst aan deze reeks van parken toegevoegd. "Grand Staircase Escalate", een nog vrijwel ongerept stuk natuur, dat echter door de toepassing van een oude mijnwet bezoedeld wordt door het zoeken naar olie. In dit grootse spektakelstuk van erosie rijst al snel de vraag, hoe zit het met de dieren? In al deze parken is onmiskenbaar te zien dat hier eens de zee een grote rol heeft gespeeld. Om echter overblijfselen te vinden van grote dieren, moeten we verder naar het noorden. Dinosaur National Park is een plek waar een grote hoeveelheid beenderen van prehistorische dieren te vinden zijn. Nog steeds worden er nieuwe vindplaatsen gevonden. Gaan we nog verder naar het noorden, dan worden we geconfronteerd met weer een ander stuk van de natuur. De Tetons, een massieve bergketen verspert ons de weg. Grand Teton is een massief kunstwerk, dat nog niet zo lang geleden is gecreëerd door moeder natuur. Gedurende de laatste 9 miljoen jaar is de bergketen tot een hoogte van zo'n 10 tot 12 kilometer omhoog geduwd. Maar erosie doet ook zijn werk, en gletsjers hebben het laatste half miljoen jaar ervoor gezorgd dat de hoogte van de bergketen teruggebracht is tot zijn huidige vorm. Slechts 7 bergtoppen zijn hoger dan 4000 meter, een ervan de Grand Teton komt boven de 4300 meter. Wat verder naar het noorden vallen we van de ene verbazing in de andere. We hebben het natuurlijk over Yellowstone, het oudste nationale park van onze aarde. Zelfs mensen welke Yellowstone meerdere keren bezocht hebben blijven zich verbazen over dit unieke gebied van geologische activiteit, van fantastische watervallen en cascades, en van de flora en fauna van dit park. Yellowstone ligt gemiddeld 2100-2400 meter boven de zeespiegel, een gebied dat is ingeklemd tussen het hooggebergte van het Pitchtone Plateu, het Madison Plateau, de Absaroka Range, het Beartooth Plateau en de Gallatin Range. Meren vol kokende modder, stralen water welke al kokend tot 60 meter de lucht in spoten, water dat zo snel stroomde dat er damp vanaf kwam. Allemaal verhalen, welke ervoor moesten zorgen dat dit gebied tot beschermde natuur werd verklaard. En toch zijn al deze verhalen waar, Yellowstone blijft met zijn vulkanische activiteiten de toeschouwers verbazen. De wonderen van 125 jaar gelezen bestaan nog steeds, doordat er wetten zijn gemaakt welke dit jonge gebied beschermen tegen zijn grootste vijand, de mens. Een enorme brand, in 1988 verwoeste ruim 35 procent van alle wouden. Opmerkelijk is het antwoord van de natuur zelf die laat zien dat, als er maar tijd genoeg is, herstel automatisch plaatsvindt. En ver naar het oosten, daar waar de plains beginnen, de grote vlakten vinden we weer andere spektakelstukken van moedertje natuur. Voorbij Devils Tower, de grote monoliet, geliefd bij bergbeklimmers, vinden we de Badlands, slecht land. het landschap lijkt wel op een dodenstad, even grimmig als ruïnes uit de oudheid. Maar als de avond valt, bewerkt de ondergaande zon de grillige natuur met zijn licht. Dit is echter ook het land waar een groep Sioux, onder leiding van Bigfoot werd gevangen genomen. En 80 kilometer naar het zuiden, in Wounded Knee werden de indianen op lafhartige wijze afgeslacht door het Amerikaanse leger. Dit was het gebied dat het doel was van onze verkenningstocht van 25 dagen. Een reis om nooit te vergeten.  
Delicate Arch, een van onze wandel-doelen